Patron Fundacji

Patronem Fundacji jest Święty Ksiądz Zygmunt Gorazdowski.

Urodził się w Sanoku dnia 1 listopada 1845 roku. Od wczesnego dzieciństwa zmagał się z chorobą płuc, co wyrobiło w nim wrażliwość na cierpienie innych. Po ukończeniu gimnazjum podjął studia prawnicze na Uniwersytecie we Lwowie, w trakcie których odczytał powołanie do kapłaństwa i przerywając je wstąpił do Seminarium Duchownego we Lwowie. Tu spotkała go wielka próba wiary. Ze względu na nasilenie się choroby zagrażającej życiu, wstrzymano mu udzielenie święceń kapłańskich. Dopiero dwa lata później stan jego zdrowia na tyle się poprawił, że mógł dnia 25 lipca 1871 r. otrzymać święcenia kapłańskie w Katedrze Lwowskiej.
Jedynym pragnieniem ks. Zygmunta Gorazdowskiego było: być wszystkim dla wszystkich, aby zbawić choć jednego.
Już na pierwszych placówkach pracy duszpasterskiej dał się poznać jako człowiek posiadający wyjątkowy charyzmat łączenia pracy kapłańskiej i charytatywnej.
Od 1877 roku ks. Zygmunt rozpoczął swoją działalność kapłańską i dobroczynną we Lwowie jako wikary, administrator, a potem proboszcz. Podjął też pracę katechetyczną w wielu szkołach oraz angażował się w pracę wydawniczą i redaktorską.
Ks. Gorazdowski znany coraz bardziej jako „Ksiądz dziadów” i „Ojciec ubogich”, zwany także Apostołem Bożego Miłosierdzia założył „Dom Pracy” dobrowolnej dla bezdomnych żebraków, tanią „Kuchnię Ludową”, „Zakład dla nieuleczalnie chorych i rekonwalescentów”, pierwszy w Galicji „Zakład Dzieciątka Jezus” dla samotnych matek i porzuconych niemowląt i wiele innych dzieł chrześcijańskiego miłosierdzia. Do ich prowadzenia zaangażował tercjarki franciszkańskie, które w 1884 roku dały początek zakonnemu Zgromadzeniu Sióstr Świętego Józefa (siostry józefitki). Święty Założyciel Zgromadzenia był wzorem modlitewnego zjednoczenia z Bogiem, a zarazem przykładem heroicznej posługi potrzebującym pomocy i tak uformowało się hasło Zgromadzenia: „Serce przy Bogu, ręce przy pracy”, które stało się dewizą życia Sióstr. Zygmunt Gorazdowski zmarł 1 stycznia 1920 roku we Lwowie. Mówiono wówczas o nim, że: był okiem ślepemu, nogą chromemu, był ojcem ubogich.

Jego niezwykła postać rozmiłowana w Bogu i całkowicie oddana szczególnie cierpiącym, stała się inspiracją do założenia Fundacji noszącej Jego imię, która, podobnie jak Jej Patron, niesie pomoc ludziom będącym w potrzebie.

Dnia 26 czerwca 2001 roku Ojciec św., Jan Paweł II dokonał we Lwowie beatyfikacji tego Apostoła Bożego Miłosierdzia, a papież Benedykt XVI kanonizował go w Rzymie dnia 23 października 2005 roku.

Wspomnienie liturgiczne św. ks. Zygmunta Gorazdowskiego obchodzone jest 26 czerwca.
Czciciele św. ks. Zygmunta zaświadczają o Jego skutecznym orędownictwie przed Bogiem, wypraszającym wiele łask i darów, a nawet cudów.

Modlitwa o łaski za przyczyną św. Zygmunta Gorazdowskiego

Boże, Panie Miłosierdzia,
który nieustannie pochylasz się nad ludzką niemocą
i masz szczególne upodobanie w tych,którzy czynią miłosierdzie,
racz udzielić nam łask ………… za wstawiennictwem
Świętego Księdza Zygmunta,
jaśniejącego Twoją miłosierną miłością.
Prosimy o to przez Chrystusa Pana naszego.
Amen

Ojcze nasz…
Zdrowaś Maryjo…
Chwała Ojcu….

Zgromadzenie Sióstr Św. Józefa realizując charyzmat swego Założyciela – św. Zygmunta Gorazdowskiego – prowadzi zakłady wychowawcze, angażuje się w prace katechetyczną i oświatową, podejmuje posługę wobec cierpiących i potrzebujących różnorakiej pomocy w 11 krajach, w tym na terenach misyjnych w Afryce i Ameryce Pd.

Więcej informacji o życiu i kulcie św. ks. Zygmunta Gorazdowskiego można znaleźć na stronie: http://www.jozefitki.pl/zyciorys.html