W niedzielne popołudnie Mieszkańcy zostali zaproszeni do świetlicy na „Listopadową Zadumę”. Dekoracja w kolorze fioletowym, chryzantemy i zapalony znicz wprowadziły zebranych w nastrój zadumy nad śmiercią, bliskimi zmarłymi, przemijaniem. Spotkanie rozpoczęła s. Jolanta interpretacja wiersza ks. Twardowskiego „Spieszmy się kochać ludzi”. Po przeczytaniu tekstu na temat Święta Wszystkich Świętych Z. Krzymińska zainicjowała „zaduszkowe wspominki”. Wielu zebranych prosiło o mikrofon, by podzielić się wspomnieniem odejścia Męża, Babci, Mamy, Dziadka, Syna.. Przy drżącym głosie zdławionym przez łzy, dawali świadectwo Świętych Obcowania… Krótkie modlitwy za zmarłych jednoczyły zebranych.
Spotkanie pozostanie szczególnym rodzajem psychoterapii grupowej, w której nie trzeba było zachęty do werbalizacji uczuć.